Ο έλεγχος της εξουσίας από τον Βλαντιμίρ Πούτιν στη Ρωσία παραμένει σταθερός παρά τις στρατιωτικές αποτυχίες στην Ουκρανία, την αποτυχημένη επιστράτευση και τις πολιτικές εσωτερικές διαμάχες, ανέφεραν οκτώ καλά ενημερωμένες πηγές στο Reuters, αλλά ορισμένες είπαν ότι αυτό θα μπορούσε να αλλάξει γρήγορα εάν προκληθεί η ολοκληρωτική ήττα.
Οι περισσότεροι από αυτούς δήλωσαν ότι ο Ρώσος πρόεδρος βρίσκεται πιο πιεσμένος από ποτέ κατά τις δύο δεκαετίες διακυβέρνησής του λόγω της Ουκρανίας, όπου οι δυνάμεις εισβολής του έχουν απωθηθεί σημαντικά από το -οπλισμένο από τη Δύση- Κίεβο.
Ωστόσο, οι πηγές, συμπεριλαμβανομένων νυν και πρώην δυτικών διπλωματών και κυβερνητικών αξιωματούχων, ανέφεραν ότι δεν είναι εμφανής καμία επικείμενη απειλή από τον στενό κύκλο του, τον στρατό ή τις υπηρεσίες πληροφοριών. «Προς το παρόν, ο Πούτιν αντέχει», είπε ο Άντονι Μπρέντον, πρώην πρεσβευτής της Βρετανίας στη Ρωσία.
Πρόσθεσε ότι ο Ρώσος ηγέτης ήλπιζε ότι θα διαπραγματευτεί για την Ουκρανία, πιθανώς με τους Αμερικανούς, και ότι οι επιτυχίες της Μόσχας στο πεδίο της μάχης θα αυξηθούν παρά την έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού, υλικού, ακόμη και πυραύλων.
Στην εξουσία από το 1999, ο Πούτιν έχει ξεπεράσει πολυάριθμες εσωτερικές κρίσεις και πολέμους και περισσότερες από μία φορές αντιμετώπισε μεγάλες διαδηλώσεις στους δρόμους πριν καταστήσει ουσιαστικά παράνομη οποιαδήποτε πραγματική αντιπολίτευση.
Η «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» του Ρώσου προέδρου στην Ουκρανία από τις 24 Φεβρουαρίου, ωστόσο, έχει δημιουργήσει την πιο τεταμένη αντιπαράθεση Ανατολής — Δύσης από την κρίση των πυραύλων της Κούβας το 1962 και πυροδότησε τις σκληρότερες κυρώσεις της Δύσης εναντίον της Ρωσίας.
Ο στρατός του έχει υπομείνει ταπεινωτικές υποχωρήσεις καθώς και τεράστιες απώλειες και εκατοντάδες χιλιάδες Ρώσοι άνδρες έχουν καταφύγει στο εξωτερικό για να αποφύγουν τη μάχη. Ο Πούτιν έχει επίσης εμπλακεί σε πυρηνικούς κροταλισμούς σε αυτό που ορισμένοι ερμηνεύουν ως σημάδι απόγνωσης.
Ορισμένοι σύμμαχοι του, από τον «στρατιώτη του Πούτιν», όπως αυτοαποκαλείται ο υποστηριζόμενος από το Κρεμλίνο ηγέτης της Τσετσενίας, μέχρι τον «σεφ του Πούτιν», το παρατσούκλι του επικεφαλής μιας κάποτε σκιώδους ομάδας μισθοφόρων, έχουν κατηγορήσει την στρατιωτική ηγεσία για κακό χειρισμό του πολέμου.
Ο Μπρέντον, ο οποίος είχε επαφές με τον Πούτιν κατά τη δεύτερη θητεία του, είπε ότι δεν υπήρξε δημόσια κριτική εναντίον του από την πολιτική ή επιχειρηματική ελίτ ή κανένα σημάδι κίνησης εναντίον του, αλλά αυτό μπορεί να μην ισχύει για πολύ.
«Αν συνεχίσουν να υποχωρούν την άνοιξη, τον Μάρτιο/Απρίλιο του επόμενου έτους, τότε το ένστικτό μου λέει ότι σε εκείνο το σημείο τα πράγματα θα γίνουν πραγματικά προβληματικά για τον Πούτιν – όχι σε λαϊκό επίπεδο, αλλά σε επίπεδο ελίτ».
Οι διαμαρτυρίες κατά της επιστράτευσης από συγγενείς, η υπόσχεση της Ουκρανίας να μην ασχοληθεί με τον Πούτιν και ένας ισχυρισμός του προέδρου των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, ότι δεν πρέπει να επιτραπεί στον Πούτιν να παραμείνει στην εξουσία, έχουν τροφοδοτήσει εικασίες για το μέλλον του Ρώσου προέδρου.
