Mία ακόμη μέρα πέρασε για την Εβδομάδα Μόδας του Παρισιού και με τα χθεσινά shows να μας μεταφέρουν το απόλυτο ερώτημα της περιόδου: απλή, τεχνική μόδα ή καινοτομία και buzz;
Η Εβδομάδα Μόδας στο Παρίσι είναι πάντα αυτή που κλείνει κάθε fashion σεζόν και μπορούμε να πούμε ότι λόγω της παράδοσης που έχει στους οίκους μόδας, έχει και μια μεγάλη βαρύτητα. Αυτή τη φορά τα γαλλικά maisons έθεσαν ξεκάθαρα πλέον την ερώτηση που τριγυρνάει καιρό στο μυαλό μας. Τελικά θέλουμε μια μόδα που να δημιουργεί γύρω της φασαρία ή ένα απλά, ποιοτικά ρούχα, όπου μπορεί κανείς να διαβάσει το vision του κάθε καλλιτέχνη μέσα από τη δεξιοτεχνία του ατελιέ του. Φυσικά και υπήρχαν, ήδη, φωνές στα social media αλλά και τον κόσμο της μόδας ευρύτερα που έδειχναν εδώ και καιρό την ανάγκη της επιστροφής στην απλότητα και τις ρίζες μας, αλλά τώρα πια το θέμα είναι πιο ξεκάθαρο από ποτέ.
Τα high lights από τα δύο κορυφαία χθεσινά shows ακροβατούν ανάμεσα στα δύο αυτά μέρη του ίδιου διλήμματος. Loewe και Coperni έκαναν τις παρουσιάσεις τους στο Παρίσι και έλαβαν αμέτρητα σχόλια.
Τα 5 διαχρονικά πανωφόρια που ξεχωρίσαν στα shows των Isabel Marant, Givenchy, Chloé και Rick Owens
O Jonathan Anderson επιστρέφει στον πειραματισμό της ουσίας.
Έχουν περάσει δέκα ολόκληρα χρόνια που ο Jonathan Anderson βρίσκεται στο τιμόνι του κορυφαίου οίκου Loewe. Και μέσα από τη δουλειά του μας έχει χαρίσει μοναδικές στιγμές, καταφέρνοντας να τον οδηγήσει στην κορυφή και δίνοντας μια signature εικόνα στις δημιουργίες του. Τα edgy, statement items είναι το φετίχ του. Φορέματα αυτοκίνητα, tops με ενσωματωμένες κρεμάστρες, παπούτσια με κεραμικά μπαλόνια και πολλά ακόμη κομμάτια που έχουν διασκεδάσει και ντύσει πολλές γυναίκες. Αυτή τη φορά, όμως, ο φακός γύρισε και πάλι προς τα μέσα και είδαμε ίσως την πιο απλή συλλογή που έχει παρουσιάσει ο ίδιος τα τελευταία χρόνια, με τις γραμμές είναι δωρικές και το μόνο που παίζει με τις εντυπώσεις να είναι τα πειραματικά prints του.
Ο Jonathan Anderson εξερεύνησε την ιδέα της printed ρούχων πάνω στα ρούχα, ένα concept ου σίγουρα έχουμε ξαναδεί, αλλά όχι από τον ίδιο, παίζοντας με την ψευδαίσθηση. Το δέρμα και το suede, τα signature υλικά του οίκου κατέκλυσαν το catwalk, ενώ το πιο ιδιαίτερο item που είδαμε στη συλλογή ήταν σίγουρα τα «χάρτινα» πουκάμισα που φορέθηκαν στα μοντέλα, που δεν ήταν τίποτα άλλο από άψογα επεξεργασμένο δέρμα. Oversized γραμμές, απλά παπούτσια, minimal styling. Η απάντηση δόθηκε από τον Anderson χωρίς να χρειαστεί να πει κάτι παραπάνω. Η μόδα πρέπει να επιστρέψει στην αγνή της δημιουργία, στην αδιάκοπη ποιοτική δουλειά της και στην πρακτική πλευρά των ρούχων. Με λίγο σουρεαλισμό, στην περίπτωση του fun Anderson.
Το παραμύθι με το λύκο και το πρόβατο έρχεται να επαναληφθεί στο 2023 με την τεχνολογία να παίρνει το δικό της ρόλο.
Ναι, η τεχνολογία έχει μπει στη ζωή των ανθρώπων και η συνύπαρξη της μαζί μας είναι ένα θέμα που έχει παίξει διαχρονικά σε διάφορα catwalks. Ας μην μιλήσουμε για άλλη μια φορά για τον Lee Alexander McQueen και την πρωτοποριακή ματιά του, αλλά και το πιο γνωστό show στην ιστορία της μόδας στην collection για την άνοιξη του 1999. Σίγουρα το γνωρίζεις ή ακόμη και αν δεν το ήξερες, το είδες, όταν το σχεδιαστικό δίδυμο του οίκου Coperni αποφάσισε την περασμένη σεζόν να ψεκάσει ένα φόρεμα πάνω στην Bella Hadid. Ήταν τότε που οι συγκρίσεις και τα debates φούντωσαν. Στο χθεσινό του show ο οίκος Coperni έκανε ένα βήμα παραπέρα, παρουσιάζοντας κάποια ρομπότ-σκύλους στο catwalk σε συνεργασία με την εταιρία Boston Dynamics, τα οποία συμμετείχαν κανονικά στα δρώμενα του show, αποκαλύπτοντας τελικά το φόρεμα της Rianne Van Rompaey.
Η κεντρική ιδέα ήρθε από το κλασικό παραμύθι του λύκου και του πρόβατου, το οποίο με κάποιο τρόπο αποτέλεσε και την κεντρική ιδέα για το vision των Sébastien Meyer και Arnaud Vaillant. Η ίδια η συλλογή περιορίστηκε σε απλά ready to wear ρούχα με τη γνωστή sexy, Y2K ματιά του Coperni, αλλά ήταν πραγματικά για άλλη μια φορά το συγκεκριμένο στιγμιότυπο που σχολιάστηκε όσο τίποτα στα social media, με άλλους να μιλούν για innovation και πολλούς να το θεωρούν μια απέλπιδα προσπάθεια να δημιουργήσουν buzz.
Τα πράγματα είναι, όμως, στην πραγματικότητα απλά. Σίγουρα πρόκειται για μια ωραία ιδέα, άκρως μοντέρνα και σύγχρονη, που θέλει να πάρει το υλικό του παρελθόντος (aka Lee Alexander McQueen) και να το εξελίξει όσο μπορεί, δίνοντας ένα στίγμα της εξέλιξης μέσα από τη μόδα. Αν το έχουμε ξαναδεί; Ίσως και ναι, με άλλα λόγια. Αν θέλουμε να το ξαναδούμε; Η αλήθεια είναι ότι ο κόσμος της μόδας βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Μετά την πανδημία και την επιστροφή στην κανονικότητα, όλη η έκρηξη της δημιουργικότητας και της ακραίας χαράς, είχε νόημα για όλους μας, με την υπερβολή και το extravagant να οδηγεί τις τάσεις. Τώρα, όμως, βρισκόμαστε μπροστά στα τεράστια προβλήματα της κλιματικής αλλαγής, ενός εξελισσόμενου πολέμου, που δεν λέει να τελειώσει, και του AI, που ήρθε για να βάλει νέους κανόνες στη ζωή μας, σύντομα και επιτακτικά. Οπότε, ναι, θα θέλαμε να στρέψουμε το φακό μέσα μας, να σταματήσουμε τη φασαρία, να μάθουμε από την απλή, προσεκτική, ποιοτική δουλειά. Να φορέσουμε κάτι νοσταλγικό και να αγκαλιάσουμε τις πρώτες αξίες της ύπαρξης μας. Και η μόδα είναι η στιγμή να επιστρέψει σπίτι της.
